Het Pieterpad

Het Pieterpad is met 490 km het langste Lange-Afstands-Wandelroute(LAW) van Nederland. Het pad begint in Pieterburen in Noord-Groningen en eindigt op de Sint-Pietersberg in Zuid-Limburg. In oktober 2006 zijn wij (Tabitha en Nellie) begonnen met de eerste 2 etappes en we hebben de smaak goed te pakken.

zaterdag 21 juni 2008

Etappe 10 Ommen -Hardenberg 20 km

Ommen-Hellendoorn 20 km

Vandaag weer een stapje verder richting het Zuiden. Vanmorgen al vroeg opgehaald door Nellie en Leander. 6.40 vertrekt onze trein richting Ommen. We zien allerlei mensen slepen met tuinstoelen voor de open dag van de Luchtmacht in Leeuwarden.Oranjefan’s die richting Basel gaan. Het lijkt wel een doordeweekse dag, en de trein zit dan ook tsjokvol. We praten en praten, en lezen nog wat tijdschriften.Iets over half 9 komen we in Ommen aan. Al gauw lopen we langs glooiende akkers, met rechts van ons de bosrand. Daartussen allemaal mooie huizen, met fraai aangelegde tuinen. Overal waar we vandaag lopen zien we vingerhoedskruid in de berm staan. Het is een prachige , maar o zo giftige plant. En dan ineens een bord met erop afgebeeld:overstekende scharrelkippen. Voor een vrijwillige bijdrage kunnen we uit een houten kist een gekookt eitje pakken. Het geld gooien we dan in de brievenbus.
We breken de dag, en tikken een eitje. We vervolgen onze weg. Mijn blaas staat inmiddels op springen, en ik moet gewoon.Aan de voet van de Archemerberg tussen wat Jenneverbesstruiken zit ik heerlijk beschut.
Terwijl Nel uitvoerig moet horen hoezeer het me heeft opgelucht, gaan we lachend de "berg" op.  Het is een hele klim, en we puffen en hijgen en zweten. Maar op de "top" hebben we een prachtig uitzicht. We kunnen rondom kilometers ver kijken.
De veldleeuwerik jubeld vrolijk zijn lied, en beneden graast een kudde schapen. Drie uur geleden zaten we nog in de drukke Randstad. Het is genieten geblazen. Het weer is fantastisch. We dalen weer af, en voor onze voeten schiet een zandhagedis weg.
De heide staat nog niet in bloei, maar we kunnen ons er een beeld bij vormen,  en dat zal prachtig zijn ! We wandelen het dorpje Lemele binnen.In een soort winkel van Sinkel, met vergeelde marsen, fietsen, en allerlei prullaria koopt Nellie twee losse batterijen voor haar digitale camera.Bij eetcafe de Driespong eten we een lekkere aspergesoep, met een patatje. Het smaakt ons heerlijk, en  we lopen weer verder. De lucht betrekt en even zijn we bang voor onweer.

Maar de bui waait over, en de zon breekt weer door.In de buurt van Hellendoorn staat bij een huis een leuk zelfgemaakt bankje. Erop geschreven staat. Het zijn de kleine dingen die het doen.Echt als je goed om je heen kijkt is er zoveel moois te zien. Je zou de kleine dingen in alle drukte soms haast over het hoofd zien. Een dag wandelen is voor ons niet van a naar b lopen maar gewoon genieten van al die kleine dingen. We lopen nog door een stuk bos, langs pretpark Hellendoorn.
Kronklende achtbanen, en gillende kinderen.Hellendoorn is wel een gezellig plaatsje, in het ijsmuseum kopen we een ijsje. Nellie belt Margrete, vroeger zat ze bij ons op bijbelkring, en nu woont ze hier in de buurt. Ze is pas bevallen van een zoon, en woont in een hele knusse boerderij. Ze haalt ons op, en even later zitten we in de keuken aan koffie en de thee.
We kletsen wat bij, en het is leuk om haar weer te zien. De kleine Mart Jan word uit zijn mooie wiegje gehaald, en om de beurt bewonderen we hem op onze schoot. Margrethe brengt ons weer naar de trein, die  al klaar staat voor vertrek. Via Zwolle reizen we weer naar Rotterdam. Om Half 8 haalt Leander ons op, en breng mij thuis. Het was een geweldig dag, ideaal wandelweer, afwisselende landschappen, en leuk bezoek, en weer heerlijk bijgepraat en opgeladen. Moe maar voldaan, en alweer uitkijkend naar de volgende etappe’s !